Ημέρα Δεκάτη εβδόμη- η προσευχή :


Η προσευχή είναι η οδός για να πορευτούμε προς τα ουράνια… να επισκεφτούμε και να μιλήσουμε με τον Χριστό της Ελπίδας και της Αγάπης.

Η προσευχή μας επιτρέπει να ανοίξουμε την καρδιά μας, να δοξάσουμε τον Κύριο για τη ζωή που μας έδωσε, να κλάψουμε για τις αμαρτίες μας κι ακόμη για να ζητήσουμε τη βοήθεια του πιότερο για τους άλλους.

Η προσευχή είναι δωρεά και χάρις και πηγή ελπίδας για να μας δοθεί το έλεος του Θεού.

Η προσευχή που γίνεται με ταπείνωση και πίστη ανοίγει την πόρτα τ’ ουρανού και διασκορπίζει θυμιάματα και δάκρυα μετανοίας ενώπιον του Θεού.


Πολλές φορές αφήνω το νου μου να τρέξει προς τα πίσω ,στα μέρη των λαθών και των παραλείψεών μου, εκεί που η ψυχή έπεσε κι άρχισε να κλονίζεται η χάρις του Θεού κι ευθύς αναλογίζομαι τα γιατί…και ψάχνω για την αιτία και θλίβομαι και συντρίβεται η καρδιά μου και σκύβω το κεφάλι με ταπείνωση και προσεύχομαι.

Κι όταν η καρδιά απλώνεται ενώπιον του Κυρίου μας ως λιβάνι και σμύρνα και χρυσός, τότε μέσα από δάκρυα χαράς αναφωνώ με ταπείνωση : «Χριστέ μου, βοήθησέ με ως θέλεις…και ως γνωρίζεις…