Κι αυτά τα Χριστούγεννα…

Κι αυτά τα Χριστούγεννα 0 μικρός Ιησούς απλώνει το χέρι του στα πεινασμένα παιδιά, τα σκελετωμένα απ’ την ανέχεια και τη στέρηση και σκουπίζει απαλά ,κλαίοντας, τα λιγοστά δάκρυά τους…

Και καθαρίζει τις πληγές τους με κρασί και λάδι και πλύνει τα προσωπάκια τους…και τα ντύνει και κάθεται και τρώει μαζί τους …

Και τραγουδά και παίζει παιγνίδια χαράς, τη νύχτα των Χριστουγέννων, αυτή τη δική του Νύχτα, εκεί, στα μέρη της φτώχειας, του πόνου και του πολέμου…σ’ εκείνα τα μέρη που ο άνθρωπος χάνεται…

Και σαν τελειώνει, περιδιαβαίνει τις γειτονιές…και κτυπά τις πόρτες και καλεί…καλεί τον καθένα ονομαστικά…και ποτίζει με βάρσαμο τις πέτρινες καρδιές…

Και ταρακουνά τις συνειδήσεις πλουσίων και δυνατών της εξουσίας…και δείχνει πώς να πορευτούν…

Και ζητά να δώσουν αγάπη…έστω λίγη κατανόηση και συμπόνια…έστω την αισπλαχνία και το έλεος τους…λίγο ψωμί…λίγα χρήματα…ένα ένδυμα…μια επίσκεψη στις φυλακές και στα νοσοκομεία…έστω τη φιλοξενία σ΄ ένα ξένο, έστω ένα ποτήρι νερό

Κι αναμένει…αναμένει ν’ ακούσει γέλια παιδικά, φωνές χαράς… να δεί μάτια αγάπης να λάμπουν…να σταματήσουν τα κλάματα και η δυστυχία…

Και ξανακτυπά την πόρτα της καρδιάς μας…και περιμένει…και καρτερά υπομονετικά…

Κι αυτά τα Χριστούγεννα, λοιπόν, κτυπάει η πόρτα του κόσμου 2007 φορές και το αίτημα του μικρού Ιησού είναι το ίδιο : Δώστε αγάπη …μόνο αγάπη …δώστε αγάπη για τον φτωχό και το δυστυχισμένο…


Μια Χριστουγεννιάτικη κάρτα για όλο τον κόσμο…