Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2007


Εκλογές 16ης Σεπτεμβρίου 2007...
Καλή επιτυχία σε όλους !!
Ο δρόμος προς τις εκλογές...


Εκλογές, μια όμορφη ,αλλά και παρεξηγημένη λέξη…μια κίνηση για επιλογή του αρίστου…το ξεκαθάρισμα ανάμεσα στα πολλά…η προτίμηση του υποκειμενικά και αντικειμενικά καλύτερου…η ανάδειξη με την ψήφο του λαού του πρώτου και των πρώτων…

Και είναι μια μάχη που κρατάει καιρό…με τις αντιπαραθέσεις των λόγων και των επιχειρημάτων των υποψηφίων…με τα κτυπήματα στο τηλέφωνο…με τις υποσχέσεις…με τις καταγραφές και το άθροισμα των ψηφοφόρων…κι ακόμη με τους διαχωρισμούς σε ιδεολογικές και κομματικές παρατάξεις…

Κι αυτή η μάχη είναι σκληρή ,γιομάτη αγωνίες και άγχος και ανησυχίες των υποψηφίων…και τρεξίματα και σχεδιασμούς και στρατηγικές…ναι, για τις κινήσεις των ηγετών…για το τι θα πουν…για το πρόγραμμα και τις υποσχέσεις τους…για το πότε θα «κτυπήσουν»…

Κι ανοίγονται τα χαρτιά και οι καταστάσεις…και ζυγίζονται και μετρούνται οι διαφορές…και γίνονται ποσοστά και καμπύλες απόκλισης…και βολιδοσκοπείται η κοινή γνώμη … και τα «γκάλοπ» του τύπου… κι ξαναγεννιούνται οι ελπίδες…

Φίλες και φίλοι μου, ανοίγω το αλφαβητάρι της 3ης χιλιετίας… και μελετώ το δρόμο προς τις εκλογές στις 26 Σεπτεμβρίου 2007...και βλέπω με κατανόηση τον αγώνα των υποψηφίων…και σέβομαι την προσπάθεια τους…και εξετάζω το πρόγραμμα και τα επιχειρήματά τους…

Και βλέπω υπεύθυνα τους μεν και τους δε…κι αφήνω κατά μέρος τις προχειρότητες…και εξετάζω, όσο μπορώ, δίκαια, την πορεία του καθενός…και ζυγίζω το έργο που άφησε…και αντιπαραθέτω και τα μελλούμενα…και τα νέα προγράμματα…και τις προσωπικότητες των υποψηφίων… και την ιστορία τους…και την μέχρι τώρα διαδρομή τους…

Και βγαίνω προς τα έξω…και επισκοπώ τα πράγματα καλύτερα… και εξετάζω από κοντά την πόλη και τους Δήμους και την Νομαρχία …και την Ελλάδα μας...και ψάχνω για έργα για τον άνθρωπο…και αναζητώ δράσεις για την κοινωνία και τον πολιτισμό…

Και σαν Έλληνας, προχωρώ πιο πέρα…και βγάζω το φαναράκι του φιλόσοφου Διογένη… και τρέχω σε στενά και δρομάκια για έργα Ελληνικά…αυτά που μας δίδαξε η Αρχαιότητα…και καταγράφω με λεπτομέρεια τις διαπιστώσεις…και βαθμολογώ…και βγάζω τα συμπεράσματα…

Και συνεχίζω ακούραστα την πορεία μου…και ρωτώ τους πολίτες… κι ακούω τη γνώμη και τα παράπονά τους…και καταγράφω τα υπέρ και τα κατά για τις Αρχές …και ανοίγω την καρδιά τους και μου μιλούν για τα απλά και τα ταπεινά της καθημερινότητας…γι αυτά που αποζητούν «ματαίως» μετά τις εκλογές…

Και τους ρωτώ για τις σχέσεις τους με τις Αρχές…και με την αντιμετώπιση των προβλημάτων τους…και με τη συμπεριφορά τους απέναντι τους…κι εγώ ακούω…και σημειώνω…και βάζω «πλην» και «συν»…και βλέπω μάτια γελαστά …και λόγια πικρίας και απαξίωσης…

Κι η πορεία της αναζήτησης συνεχίζεται…κι ο δρόμος είναι αρκετά μακρύς και κοπιαστικός…γιατί οι υποψήφιοι βρίσκονται ακόμη στην παλαίστρα…και οι θεατές, οι πολίτες, χειροκροτούν…και χαίρονται…και αποδοκιμάζουν…κι όταν έρθει η ώρα, ανάλογα με το «έργο»τους… βγάζουν τον πρώτο…και τον επευθυμούν και τον καμαρώνουν και τον ζητωκραυγάζουν…

Ο δρόμος προς τις εκλογές ,λοιπόν, είναι η παλαίστρα για την ανάδειξη του αρεστού στους πολίτες…κι ακόμη του δυνάμενου να εγγυηθεί ότι μπορεί να διοικήσει δίκαια και ισότιμα… και να αναδείξει την πόλη και την πατρίδα μαςτην καλύτερη ανάμεσα στις άλλες…

Ο δρόμος προς τις εκλογές είναι το δοκιμαστήριο των υποψηφίων…είναι η πορεία που ξεκαθαρίζονται τα πράγματα και οι αντοχές…εκεί που μετριέται το ήθος και η υπομονή και η προσωπικότητα του κάθε υποψήφιου… ο δρόμος, που η επίπονη διαδρομή καταξιώνει τον πρώτο ή τον δεύτερο ή τον τελευταίο στα μάτια του λαού…

Ξεφυλλίζω το αλφαβητάρι… και σκέπτομαι το «μετά»…αυτή την πραγματικότητα , που την ζουν στο πετσί τους όλοι οι πολίτες στη συνέχεια…όταν η εξουσία γίνεται Δήμος και Νομαρχία και κυβέρνηση...…τις στιγμές που πολίτες αδύναμοι ζητούν κάποια ενημέρωση…έστω το δίκιο τους…και τότε τα τηλέφωνα και οι πόρτες κλείνουν…

Και θλίβομαι…όταν οι αιρετοί άρχοντες γίνονται «επαγγελματίες»…και σε κοιτάζουν μαζί με τα επιτελεία τους σαν κάτι το ξένο…και σε ταλαιπωρούν…και απαξιούν να σε δουν και να σε ακούσουν…και σε θυμούνται τότε…όλοι ξέρουμε πότε…

Ο δρόμος προς τις εκλογές, λοιπόν, είναι υπόσχεση και μελλοντικό έργο και προσύμφωνο με τους πολίτες και εξασφάλιση της εμπιστοσύνης τους…κι ακόμη αγώνας για να πεισθούμε…για να τους στηρίξουμε…για να δώσουμε την ψήφο μας σ΄αυτούς, που ελπίζουμε ότι θα προσπαθήσουν και θα παλέψουν με όραμα… για κάτι το καλύτερο …για την Ελλάδα και τους Έλληνες…

Κλείνω το αλφαβητάρι…και συλλογίζομαι ότι υπάρχει ακόμη δρόμος…και ξέρουμε ότι οι πολίτες εμπιστεύονται ή διαγράφουν…