Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2007

Τα λουλούδια της αγάπης...

Τα λουλούδια τις αγάπης θα σου πω ξανά,
μέτρησέ τα ένα - ένα, να μην τα ξεχνάς,
στα μικρά σου δαχτυλάκια, κόρη μου γλυκιά.
μάθε τα και κράτησέ τα, όταν θα πονάς

Πρώτη λέξη λουλουδάκι είναι η χαρά,
δώστην σ’ όποιον αγαπάει για να μην πονά
και τη λέξη της ελπίδας μάθε την καλά,
είναι ωραίο γιασεμάκι που μοσχοβολά.

Tρίτη λέξη λουλουδάκι μοιάζει της ελιάς,
της ειρήνης φυλλαράκι βάλε στην καρδιά
κι έχε θάρρος στη ζωή σου, πες το καθαρά,
φύλαξε το λουλουδάκι και να προχωράς.

Πέμπτη λέξη λουλουδάκι μοιάζει λεμονιάς,
της συμπόνιας ένα ανθάκι δώσε στα παιδιά
και τη λέξη καλοσύνη να μην τη ξεχνάς,
χάρισέ τη λουλουδάκι όπου σταματάς.


Tα λουλούδια της αγάπης μέτρησε ξανά,
αν μπορέσεις να τα μάθεις, είν’ τόσα πολλά,
είν’ κλαδάκια, είν’ ανθάκια, φύλλα μυγδαλιάς,
δώστα όλα όπου πρέπει, αν με αγαπάς.

Από το βιβλίο "Γράφοντας στη μητέρα" του Γεωργίου Χριστοφόρου Καραβώτη.
Τι παράξενο πράγμα μητέρα...

Τι παράξενο πράγμα, μητέρα,
με φθορά η ζωή μας ν’ αρχίζει,
σαν φθινοπώρου μέρα η νιότη,
φύλλα κίτρινα, χώμα βροχή.

Kαι ρωτάω, ζητώ εξηγήσεις,
στις σκιές, στα στενά, στο σκοτάδι,
στις πλατείες, μητέρα, σ’ αναμνήσεις,
ψάχνω να βρω, για ένα χάδι.

Tί παράξενο πράγμα, μητέρα,
η ψυχή να ζητά τη γαλήνη,
στα κρυφά, σε ουσίες οδύνης,
δίχως σκέψη, ελπίδας φτερά.

Kαι μιλώ και ζητώ απαντήσεις,
αν μπορώ να σταθώ, αν μπορώ,
να κερδίσω τον κόσμο, να ζήσω,
να μπορέσω να πορευτώ.

Από το βιβλίο "Γράφοντας στη μητέρα" του Γεωργίου Χριστοφόρου Καραβιώτη.