Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008

Αφιέρωμα : Το μακελειό της Γάζα…


Ειλικρινά, δεν ξέρω τι να πω…και προσπαθώ να εξηγήσω το γιατί αυτού του παραλογισμού…

Και φέρνω στο μυαλό μου τα θύματα των επιθέσεων…και καταγράφω… νεκροί 345…και 1.600 τραυματίες…και σκέφτομαι την οργή…και την απόγνωση…και την απελπισία…και την ανέχεια…και τη δυστυχία των κατοίκων της Γάζα…

Και σκέφτομαι τα παιδιά και τις μανάδες…και σκέφτομαι τους ηλικιωμένους και τους ανήμπορους…και συμπονώ όλους τους πληγωμένους…

Και κάνω έκκληση σε όλους…κάνω έκκληση Αγάπης και Ειρήνης…στους ηγέτες Ισραήλ και Παλαιστινίων…κάνω έκκληση … έκκληση σε γη και ουρανό…και ελπίζω…

Κι ελπίζω κάποτε να τελέψουν οι ανθρώπινοι εγωισμοί…και να μαλακώσουν οι σκληρόκαρδες καρδιές…και η πραγματική Ειρήνη Χριστού να κυριαρχήσει στον κόσμο μας…

Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008

Χριστούγεννα : ΄Ανθρωποι μονάχοι...

Κι αυτή τη μοναξιά...που είναι αποτέλεσμα της αποξένωσης του ανθρώπου από τον άνθρωπο... έρχεται για να τη γλυκάνει ο μικρός Ιησούς,φέρνοντας την αγάπη,την ελπίδα και την ειρήνη!

Αφιέρωμα : Τα Χριστούγεννα των φτωχών…

Κι αυτά τα Χριστούγεννα… ο μικρός Ιησούς μας επισκέπτεται και κτυπάει ξανά την πόρτα της καρδιάς μας…

Και προσκαλεί τους έχοντες και κατέχοντες να δώσουν ζεστασιά και χαρά στ’ αδέλφια του…στους φτωχούς και τους πεινασμένους…στους άστεγους και τους ταλαίπωρους της ζωής…στους άρρωστους…στους κτυπημένους από το AIDS…στους χρήστες ναρκωτικών…

Και κτυπά και ξανακτυπά για συμπόνια και ευσπλαχνία…και μας θυμίζει την δυστυχία των φυλακισμένων…και μας καλεί να ντύσουμε και να φιλοξενήσουμε τους μετανάστες…τους ξένους…και να τους δώσουμε ότι έχουμε…ότι μπορούμε…

Κι αυτά τα Χριστούγεννα, ο μικρός Ιησούς απλώνει και το χέρι του στα πεινασμένα παιδιά, στα σκελετωμένα από την ανέχεια και τη στέρηση και κλαίοντας, σκουπίζει απαλά τα λιγοστά δάκρυά τους…

Και καθαρίζει τις πληγές τους με κρασί και λάδι…και πλύνει τα πανέμορφα προσωπάκια τους…και μας καλεί να τα ντύσουμε και να καθίσουμε μαζί τους …μας καλεί να δειπνήσουμε μαζί τους… να τους δώσουμε χαρά …να τραγουδήσουμε …να γελάσουμε να τα γεμίσουμε με ελπίδα…

Κι αυτά τα Χριστούγεννα μας θυμίζουν ότι πρέπει να δώσουμε από το περίσσευμα της καρδιάς μας…για να σβήσει ο πόνος και η μοναξιά…για να φύγει η θλίψη …για ξαναγεννηθεί η ελπίδα…για να γεμίσει ο κόσμος ξανά με ειρήνη…για να λάμψουν τα μάτια των κατατρεγμένων…

Δύο χιλιάδες οκτώ χρόνια μετά… ο Βασιλιάς της Ειρήνης , μας ξαναθυμίζει το πραγματικό νόημα της γέννησής του…εκεί στο φτωχικό σπήλαιο…και φυτεύει στη συνείδησή μας πολλά δεντράκια, που έχουν τις λέξεις φτώχεια και μοναξιά…κι άλλα με τις λέξεις κρύο και παγωνιά και στέρηση…δεντράκια ειρήνης και συμπόνιας…δεντράκια αγάπης και καλοσύνης…δεντράκια φιλανθρωπίας…δεντράκια και λουλουδάκια του καλού…

Κι αυτά τα Χριστούγεννα….ο μικρός Ιησούς της αγάπης περιδιαβαίνει στα μέρη της φτώχειας και του πόνου…και παρακάθεται στις σκηνές με τα τσιγγανόπουλα και ξενυκτά μαζί τους….και συντροφεύει στα νοσοκομεία τους άρρωστους…και δίνει ελπίδα στους φυλακισμένους…

Και συντροφεύει τους άστεγους της Αθήνας και της Ευρώπης… και περνά από κάθε μικρή και μεγάλη πόλη του κόσμου…και κάθεται και ξαγρυπνά μαζί τους…και σκεπάζεται με τις χαρτόκουτες…εκεί στο «σπιτάκι» τους …κάτω από τις σκάλες των πολυκατοικιών…στα παγκάκια και τις βιτρίνες των καταστημάτων…στις πλατείες και στα εγκατελελειμένα αυτοκίνητα…

Κι αυτά τα Χριστούγεννα…τα Χριστούγεννα των φτωχών του κόσμου…ο μικρός Ιησούς…ο πατέρας και αδελφός μας περιδιαβαίνει όλες τις γειτονιές του κόσμου…και κτυπά…και ξανακτυπά την πόρτα της καρδιάς μας…και μας καλεί ονομαστικά…και μας προσκαλεί να δώσουμε…να προσφέρουμε ότι έχουμε…ότι μπορούμε…

Ας δώσουμε, λοιπόν, λίγα χρήματα στο φτωχό και κατατρεγμένο της γειτονιάς μας…λίγο ψωμί…λίγα ρούχα…ένα παλτό για το κρύο…μια κουβέρτα…μια γωνιά για φιλοξενία…ένα ζεστό πιάτο φαγητό…λίγο νερό…ένα καλό λόγο…λέξεις για θάρρος και ελπίδας…λέξεις χαράς και ειρήνης…

Αυτό είναι το καλύτερο δώρο για τη γέννηση του μικρού Ιησού ,ένα δώρο για να ζεστάνει την τότε φτώχεια και τη μοναξιά του σπηλαίου της γέννησης…ένα δώρο αντί Χρυσού και Σμύρνας και Λιβάνου…ένα δώρο για τους φτωχούς αδελφούς μας…του αδελφούς του Χριστού της Αγάπης !!

Χρόνια Πολλά σε όλους μας !

Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2008

Η ιστορία της Ελλάδας σε 10 λεπτά...για να μαθαίνουμε και να θυμόμαστε...

Μικρή χώρα,μεγάλη ιστορία... και το χρέος για μας τους νεότερους, για κάθε γενιά, είναι να συνεχίσουμε,ώστε το διάβα μας να είναι και πάλι καρποφόρο και πάλι ωφέλιμο για τον κόσμο...

Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2008

Χριστούγεννα, η γέννηση του Σωτήρα Ιησού


Ο Χριστός της αγάπης και της ειρήνης ήρθε ταπεινά στον κόσμο,δίχως φωνές και τυμπανοκρουσίες,δίχως τιμές και πολυτέλειες...έτσι ,απλά και φτωχικά...

Κι ο ερχομός του διαλάλησε την ειρήνη από τα στόματα των αγγέλων και μεμιάς φωτίστηκαν οι καρδιές των ανθρώπων...κι η φύση ξαναγεννήθηκε κι έλαμψαν οι ουρανοί και ημέρεψε η θάλασσα...

Κι ο κόσμος χάραξε νέα πορεία...και του δόθηκε η ευκαιρία ν'αλλάξει...κι άρχισε ο αγώνας...

Κι αυτός ο καλός αγώνας μας επιτρέπει να καταξιωθούμε...και μας ανοίγει τους ουρανούς της αιώνιας ζωής...

Αυτή είναι η αλήθεια φίλοιμου...γεννήθηκε ο Χριστός και άνθισε στην καρδιά μας η ελπίδα...

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008

Αφιέρωμα : Φωνές Ειρήνης…


Φωνές ειρήνης για να σβήσουν τα μίση σ’ όλη την Ελλάδα…

Φωνές ειρήνης για να μαλακώσουν οι πέτρινες και σκληρόκαρδες καρδιές…

Φωνές ειρήνης για σύνεση και νηφαλιότητα και αγάπη…

Φωνές ειρήνης ενάντια στον πυρπολισμό και τις λεηλασίες καταστημάτων…

Φωνές ειρήνης ενάντια στις μικροπολιτικές και στείρες αντιπαραθέσεις…

Φωνές ειρήνης ενάντια στην υπεροψία των μέσων μαζικής ενημέρωσης …

Φωνές ειρήνης ενάντια στη συνολική έλλειψη αντικειμενικότητας …

Φωνές ειρήνης στους κουκουλοφόρους και στην ματαιότητα των πράξεων τους…

Φωνές ειρήνης στις πορείες και στους συνδικαλιστές της πατρίδας μας…

Φωνές ειρήνης στα πανεπιστήμια και τους φοιτητές μας…

Φωνές ειρήνης για την Ελληνική Αστυνομία …

Φωνές ειρήνης για το ανοσιούργημα ανθρώπων να κάψουν την Ελληνική σημαία…

Φωνές ειρήνης για μας τους Έλληνες που ξανά ανακαλύψαμε το μικρόβιο της διχόνοιας…

Φωνές ειρήνης για την εκ γενετής αντιπαράθεση και ασυνεννοησία μας…

Φωνές ειρήνης γι’ αυτούς ,που σε κάθε αντίθετη άποψη αντιδρούν με βία…

Φωνές ειρήνης για την Ορθόδοξη Εκκλησία μας…

Φωνές ειρήνης στα νιάτα της πατρίδας μας, στους μαθητές και στις μαθήτριες μας…

Φωνές ειρήνης για την τήρηση των θεσμών και των νόμων…

Φωνές ειρήνης για το γκρέμισμα κάθε καλού που δημιουργήσαμε…

Φωνές ειρήνης για την προσπάθεια απαξίωσης των πάντων…

Φωνές ειρήνης για να αφυπνιστούν οι πνευματικοί ηγέτες μας…

Φωνές ειρήνης για όσους διαμορφώνουν την κοινή γνώμη…

Φωνές ειρήνης για να τελειώσει αυτή η κακή νύχτα…

Φωνές ειρήνης για να ξανάρθει το φως στην πατρίδα μας…

Φωνές ειρήνης για να ακουστούν ξανά χαρούμενα παιδικά γέλια…

Φωνές ειρήνης σε κάθε δρομάκι της πατρίδας μας…

Φωνές ειρήνης για τον πολιτισμό και την ιστορία μας…

Φωνές ειρήνης για να ξαναβλαστήσει η ελπίδα και η εμπιστοσύνη…

Φωνές ειρήνης για να ξαναρχίσουμε…

Φωνές ειρήνης έστω και την τελευταία στιγμή…

Φωνές ειρήνης για να ξανανιώσουμε το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων…

Φωνές ειρήνης και Καλά Χριστούγεννα, λοιπόν, σε όλους μας…σε πολιτικούς ηγέτες…και σε ηγέτες του τύπου…

Φωνές ειρήνης και Καλά Χριστούγεννα στους κουκουλοφόρους ...κι εύχομαι το φως του μικρού Χριστού να φωτίσει τις καρδιές τους…

Φωνές ειρήνης και Καλά Χριστούγεννα σ’όλους τους πονεμένους και αδικημένους…

Φωνές ειρήνης και Καλά Χριστούγεννα στους νέους και τους μαθητές της πατρίδας μας…

Φωνές ειρήνης και Καλά Χριστούγεννα στην Ελληνική Αστυνομία…

Φωνές ειρήνης και Καλά Χριστούγεννα σε κάθε Έλληνα…κι εύχομαι, η Ειρήνη που μας έφερε ο Χριστός της Αγάπης να φωλιάσει στην καρδιά μας… και να γίνει συμπόνια και συμπαράσταση και αλληλεγγύη για κάθε άνθρωπο...

Φωνές Ειρήνης για την Ελλάδα μας...

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008

Αφιέρωμα : Παιδεία Ειρήνης...


Η βία φέρνει βία…και η μάχαιρα φέρνει μάχαιρα…και η πορεία του κόσμου ζωγραφίζεται με τα χειρότερα χρώματα και τις πιο απαίσιες μορφές…

Κι ο φόβος κι ο τρόμος γίνεται κυρίαρχος…κι αρχίζει να μας εγκαταλείπει η ηρεμία και η ειρήνη…

Και η ελπίδα για κάτι καλύτερο… όχι μόνο σε υλικά, αλλά σε πνευματικά και ψυχικά αγαθά αρχίζει να εξαφανίζεται…

Και η έννοια της αγάπης γίνεται κούφιο γράμμα…κι εννοείται από μας τους Χριστιανούς, που φαίνεται ότι τόσα χρόνια...και τώρα ,την 3η χιλιετία ,δεν κατανοήσαμε το νόημα της…

Και βγάλαμε στην επιφάνεια όλα τα άγρια ένστικτα μας…και αφιονίσαμε τους νέους… και προχωρήσαμε σε βανδαλισμούς ...και στο κάψιμο οικημάτων …κι άραγε, για πιο λόγο …

Φίλοι μου, μια κακή ενέργεια ενός Αστυνομικού, που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο του 15χρονου Αλέξη, δεν μας κάνει ήρωες καταστροφών, ούτε μας δικαιώνει σε κάτι… και πολύ περισσότερο, αυτή τη βία των άλλων... δεν θα την επιζητούσε ,σε καμία περίπτωση, ο άτυχος μαθητής…

Εμείς προσευχόμαστε στο Χριστό της Αγάπης για το μικρό Αλέξη, αλλά και για κάθε άνθρωπο…κι ακόμη, γι αυτούς που καταστρέφουν και καίνε και σκορπούν τη δυστυχία στους άλλους κι ελπίζουμε …ελπίζουμε έγκαιρα να αντιληφθούν το παράλογο των πράξεών τους…

Παιδεία Ειρήνης ,λοιπόν, είναι το μήνυμά μας... και φωνάξτε το σ’ όλο τον κόσμο και διαλαλήστε το …κι ανοίξτε την καρδιά σας…και δείτε κατάματα ο ένας τον άλλον…και δώστε τα χέρια…

Κι αυτό είναι και το μήνυμα των Χριστουγέννων …ένα χαρμόσυνο μήνυμα που μιλάει για αγάπη και δικαιοσύνη…που μιλάει για κατανόηση και ευσπλαχνία…ένα μήνυμα αλληλοσεβασμού…ένα πανανθρώπινο μήνυμα αλληλοκατανόησης και αλληλεγγύης…ένα μήνυμα ελπίδας για να πορευτούμε…

Ελπίζουμε, λοιπόν, ελπίζουμε και προσευχόμαστε…

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008

Αφιέρωμα : Περί μεταναστών ο λόγος… 22η ημέρα αγώνα για δικαίωση…


Με λίγα λόγια ζωγραφίζω αυτή την προσπάθεια για δικαίωση...μια ύστατη προσπάθεια για φιλοξενία των 15 μεταναστών στα Χανιά…

Και καταγράφω την αγωνία και τα παράπονα τους …και κάνω τραγούδι τη σιωπή τους…

Κι αυτή τη σιωπή τους τη στέλνω ειρηνικά στην Αθήνα…εκεί στο κέντρο και στο χώρο των αποφάσεων…

Και επικαλούμαι τα φιλάνθρωπα αισθήματα του κ. Υπουργού εσωτερικών και επιζητώ…

Επιζητώ να επιδείξει την αγάπη του στους ξένους…αυτούς που τώρα αγωνίζονται…

Γι αυτούς τους ταλαιπωρημένους και αποδιωγμένους από παντού … έστω για αυτούς…

Και θυμίζω σε όλους μας τα λόγια του Κυρίου μας…του Χριστού της συμπόνιας και της Αγάπης : « Ξένος ήμουν και με πήρατε στο σπίτι σας ,γυμνός ήμουνα και με ντύσατε…»

Κι ακόμη ότι η καρδιά του Νόμου είναι η Ευσπλαχνία !