Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2009

Αφιέρωμα : Η ανοησία της τρομοκρατίας …


Θέλουν λένε ν’ αλλάξουν τον κόσμο… να τον κάνουν καλύτερο…και πιο δίκαιο…Κι έγιναν και δικαστές κι άρχισαν να καταδικάζουν…και προχώρησαν σε προδιαγραφές…και ξεχείλισαν από την εξουσία της ματαιοδοξίας…

Κι έβαλαν απέναντί τους εχθρούς…τους ανθρώπους…τους Έλληνες…τους γείτονες και συνανθρώπους τους …και τους κόλλησαν τις ετικέτες που τις έβγαλαν απ’ το μυαλό και την καρδιά τους…

Κι ότι καλό είχαν μέσα τους το δηλητηρίασαν με μίσος…και άρχισαν να γράφουν …και να καταγράφουν σε ανακοινώσεις τους το χαρακτήρα και την προσωπικότητα τους…

Βέβαια, ξέχασαν ότι έχουμε δημοκρατία… και καθένας δίνει λόγο για τις πράξεις του…και κρίνεται από τους νόμους και τη συλλογική συνείδηση… έστω μέσα από τα πολλά προβλήματα…έστω μέσα από τις δυσκολίες και αδυναμίες του συστήματός μας…όμως κρίνεται…

Και ξέχασαν ότι η δημοκρατία δεν απαντάει στα σκοτεινά…και δρα φανερά…κι αν και εκδηλώνεται πολλές φορές με λανθασμένο τρόπο… όμως, δε της αρέσει το σκοτάδι …κι ακόμη οι αποφάσεις που παίρνονται στα υπόγεια της συνείδησης…

Έτσι, στις μέρες μας και πάλι άρχισε να ξαναγεννιέται το τέρας της τρομοκρατίας…και εγκαινίασε το προφίλ της…και έφτιαξε τον καινούργιο μανδύα της και τον «στόλισε» με περίσσια ανοησία υπερφίαλων λόγων…

Αποφασίζουμε, λοιπόν, και εκτελούμε… κι αυτή την τακτική είχε ο ανά τον κόσμο φασισμός…αυτός ο φασισμός που Θεοποιεί το «εγώ»…και παραθεωρεί βίαια το «εμείς»…κι ακόμη την ελευθερία της βούλησης …και το δικαίωμα για κρίση και δικαιοσύνη…

Αποφασίζουμε, λοιπόν, για τον κόσμο…αποφασίζουμε και χαιρόμαστε…και κάνουμε ιδανικό μας το έγκλημα και τη βία…έτσι λένε…και το διαλαλούν χαιρέκακα κι αδιάντροπα…και καμαρώνουν γι’ αυτό το ολίσθημα και την επιλογή τους…

Τρομοκρατία μέσα στη δημοκρατία…τρομοκρατία σε βάρος θεσμών και ανθρώπων…τρομοκρατία με μίσος και εκδίκηση…τρομοκρατία για την τρομοκρατία…ένας καινούργιος εφιάλτης ενάντια στην κοινωνία και τον πολιτισμό…

Έτσι κτίζεται η εξουσία της ματαιοδοξίας…μια εξουσία, που στηρίζεται στην απειλή και στο φόβο και στο έγκλημα και στις δολοφονίες αθώων ανθρώπων…μια φασιστική εξουσία ενάντια στην ελευθερία και τη δημοκρατία…

Ανοίγω το αλφαβητάρι της 3ης χιλιετίας…και ξεφυλλίζω τις σελίδες του χρόνου και ψάχνω…ψάχνω να βρω απαντήσεις για την κατάντια και τον ξεπεσμό…γι αυτό το ανόητο ξεπέταγμα της ανθρώπινης λογικής…

Ναι φίλοι μου, ψάχνω για εξηγήσεις, γι αυτή την απαίσια ανοησία και τρέλα …που το όνομά της είναι τρομοκρατία… που υπερήφανα απειλεί …που διαλαλεί τον τρόμο…που δείχνει τα δόντια και το μισόγελό της απέναντι στην ειρήνη της κοινωνίας…

Κι όσο κι αν προσπαθώ…όσο κι αν επίμονα συνεχίζω την περιπλάνησή μου, δε βρίσκω πουθενά απαντήσεις… δε βρίσκω καμία δικαιολογία…καμία λέξη που να με οδηγεί στο «σκεπτικό» αυτού του παρανοϊκού ολισθήματος…

Έτσι, λοιπόν, σας στέλνω, τα δικά μου μηνύματα…και πριν είναι αργά για τον ίδιο τον εαυτό σας… σας καλώ να το ξανασκεφτείτε…και βάλτε και κάποια ερωτηματικά στην καρδιά σας…και κοιτάξτε τον εαυτό σας στον καθρέπτη…και μιλήστε μαζί του…και κάντε την αυτοκριτική σας…

Και σας διαβεβαιώ, κύριοι … ότι δεν σας απειλώ…ούτε θέλω να σας φοβίσω με τα λεγόμενα μου…αλλά ,απλά, σας μιλώ με αγάπη… με αγάπη Χριστού… και σας προτρέπω να αναθεωρήσετε τις σκέψεις και τις πράξεις σας…και να ξυπνήσετε απ’ αυτή την παραζάλη του φόβου και του μίσους και της εκδίκησης…

Και σας παρακαλώ… μιλήστε ξανά και ξανά με τον εαυτό σας…και σκεφτείτε έστω για λίγο μόνοι σας…και αναλογιστείτε ότι το «κακό» είναι «κακό»…κι ότι ο πόνος που θα προξενήσετε στους ανθρώπους και στην κοινωνία και στην πολιτεία… αυτός ο πόνος θα έρχεται απρόκλητα κάθε βράδυ στο ύπνο σας… και θα σας επισκέπτεται αδιάκοπα …και θα σας ζητά δικαιοσύνη μέσα από τα γιατί των θυμάτων σας….

Οι κοινωνία μας δε διψά για βία και αίμα και έγκλημα… η κοινωνία παλεύει για το καλύτερο…κι αγωνίζεται έντιμα για την καθημερινότητα…και προσπαθεί για την πατρίδα μας και τον κόσμο…έτσι, όπως χιλιάδες χρόνια έπραττε…κι αυτό πρέπει να το καταλάβουν οι περί την τρομοκρατία οδοιπορούντες…

Και τους λέμε ότι δε θέλουμε τέτοιου τύπου εκδικητές στην πατρίδα μας και στη χώρα που γεννήθηκε η δημοκρατία, σ΄αυτή τη τίμια γη ,που χρόνια αγωνίζεται εν ειρήνη για τα δίκαια του κόσμου .

Αφήστε, λοιπόν, κατά μέρος αυτό το ρόλο του «Ρομπέν των Δασών» και ξυπνήστε…και μάθετε ότι στη Δημοκρατία μας όλοι δίνουν λόγο…από τον πιο μικρό μέχρι τον πιο μεγάλο…κι όλοι κρίνονται…κι όσοι αδικούν ελέγχονται και κοινωνικά κι απ’ το νόμο και’ απ’ τη δικαιοσύνη…

Σας καλώ, λοιπόν, και σας καλούμε …σας καλούμε να αναθεωρήσετε τις απόψεις σας…και να βγάλετε από μέσα σας το δηλητήριο της καταστροφής…και να μάθετε ότι στρέφεστε εναντίον ανθρώπων…κι ότι εσείς θέλετε να παίξετε το ρόλο του κριτή…εσείς οι αλάνθαστοι…οι έντιμοι…οι ιδεολόγοι…που φασιστικά και υπεροπτικά επιλέγετε και στόχους και ανθρώπους…έτσι, όπως έκαναν πριν χρόνια οι Χιτλερικοί ,αυτοί που αιματοκύλησαν τον κόσμο…

Ξυπνήστε κύριοι ! Και σας φωνάζω για να το ξανασκεφτείτε… και σας καλώ να αλλάξετε πορεία…και σας καλώ να κάνει καθένας από εσάς την αυτοκριτική του… ένας – ένας…έστω για λίγο…μόνος του κι αντικειμενικά…κι αποφασίστε…

Εμείς, σας μιλάμε με ειλικρίνεια…σας μιλάμε με πραγματική αγάπη…και θεωρούμε ότι πρέπει να σας μιλήσουμε τώρα…αυτή τη στιγμή…για να δείτε κατάματα την πραγματική αλήθεια…για να πείτε όχι σ’ αυτή την ανοησία που αυτοπροσδιορίζεται τρομοκρατία …

Η Δημοκρατία μας, φίλοι μου, η Δημοκρατία μας παλεύει… και παλεύει στο φως…και κρίνεται κι αυτό είναι η πραγματική ομορφιά… ενώ το σκοτάδι …το μίσος, ο φόβος, ο τρόμος, η βία και το έγκλημα είναι αδέλφια του φασισμού και της τρομοκρατία…

Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2009

Πως λειτουργεί ο παραδειγματισμός και πως η δύναμη της κουλτούρας...

Ο άνθρωπος γεννήθηκε ελεύθερος...κι αυτή η ελευθερία είναι και η ομορφιά του...κι ακόμη είναι η δύναμη και η αντίστασή του...

Δεν είμαστε,λοιπόν ρομπότ...ούτε λειτουργούμε με παρωπίδες...και μπορούμε να λέμε και το "όχι"...και κάνουμε στην άκρη κάθε ιδεολογία που δηλητηριάζει την ψυχή μας...

Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2009

Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος : Λόγος συγνώμης προς τους νέους !

Οι μεγάλοι άνθρωποι δε σβήνουν ποτέ από το νου και την καρδιά των ανθρώπων...και πάντοτε θα στηρίζουν και θα καθοδηγούν την πορείας τους...

Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος πολέμησε για τα νιάτα και την πατρίδα μας και πολεμήθηκε συνάμα...

Και πολεμήθηκε γιατί μιλούσε...για τη γνώμη και την άποψή του...για την παρρησία και την τόλμη του...

Όμως, αγαπήθηκε πιο πολύ...κι έγινε ο Χριστόδουλός μας...ο πατέρας μας...ο καλός μας φίλος...

Κι αγαπήθηκε απ' τους νέους...και θα αγαπηθεί ακόμη πιο πολύ...κι αυτή η αγάπη θα φουντώσει και θα γίνει Αγάπη Χριστού !

Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2009

Ο φύλακας Άγγελός μας !



Άγγελος Κυρίου, ο σύντροφος και προστάτης της ζωής μας...ο άγρυπνος φύλακας...ο καλός συνοδοιπόρος…ο υπομονετικός…ο ακούραστος …ο ξαγρυπνών….ο παλεύων με τα μύρια «κακά» σε βάρος της ζωής και της ψυχής μας…ο γελών και κλαίων για τις πράξεις μας…ο αναπέμπων ψαλμούς και ύμνους και προσευχές για μας…

Και δεν τον βλέπουμε…ούτε τον ακούμε…αλλά τον νιώθουμε…νιώθουμε την αέρινη παρουσία του…τη νιώθουμε σαν απέραντη χαρά…και σαν γέλιο μικρού παιδιού…τη νιώθουμε στα άδολα μάτια των παιδιών του κόσμου…εκεί στο χαμόγελο και το κλάμα τους…

Ο Άγγελος μας…ο άγγελος Κυρίου…ο υποστηρικτής μας…ο καθοδηγών την πορεία μας στην έρημο της ζωής…ο παρηγορητής των θλίψεων μας… ο ελπίζων...

Άγγελος Κυρίου ! Αλήθεια… νιώθω κάποτε την παρουσία του…και τη νιώθουμε πιότερο κοντά στη δυστυχία των απελπισμένων…κοντά στη φτώχεια και την ανέχεια…κοντά στη μοναξιά των αρρώστων και των φυλακισμένων… κοντά στους απλούς και ταπεινούς της ζωής...

Τη νιώθω την παρουσία του…εκεί που η μοναξιά συνθλίβει ή προσπαθεί να εξαφανίσει την ελπίδα…εκεί που ο πόλεμος εξαφανίζει και κατατρώγει την ειρήνη…εκεί που χέρια και μάτια σηκώνονται και εκλιπαρούν για βοήθεια προς τον ουρανό…

Άγγελος Κυρίου ! Αλήθεια σας λέω είναι κοντά μας…από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό της ζωής μας… είναι δίπλα μας ακούραστα και υπομονετικά … και δε μας μιλά…δεν τον βλέπουμε…όμως ,φίλοι μου, νιώθουμε την πνοή των ουρανών…νιώθουμε τη λάμψη τους… νιώθουμε το φως που μας καθοδηγεί μέρα και νύχτα...
Ο Άγγελος μας ! η χαρά του κόσμου και των ουρανών...η η χαρά της σιωπής και η άνοιξη στη ζωή μας !