Τρίτη 23 Μαρτίου 2010

Σκόρπιες σκέψεις για τα φορολογικά μέτρα
Τελικά...λίγο-λίγο και κατέληξε η πολιτική σκέψη στο συμπέρασμα ότι ο λαός ήταν και ο υπεύθυνος για την οικονομική κρίση...

Μα ,φίλοι μου, τις αποφάσεις δεν τις έπαιρνε ο λαός και τη διαχείριση την είχε η πολιτεία...Και ο κάθε πολίτης δεν είχε να αντιπαλέψει μόνο τις φορολογικές του υποχρεώσεις, αλλά και τις συνακόλουθες οικονομικές εισφορές ,που τόσα ανοργάνωτα και πρόχειρα δημιούργησε μια στρεβλή θεώρηση των πραγμάτων.

Και βρέθηκε στο επίκεντρο του κυκλώνα και o επιχειρηματίας και δη ο μικρομεσαίος, που σε κάθε περίπτωση συγκρίνεται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τους πολιτικούςμε τους δημόσιους υπαλλήλους, με ένα απαξιωτικό τρόπο...

Ας κάνει, όμως ,η πολιτεία ένα γκάλοπ...έστω τα μέσα μαζικής ενημέρωσης κι ας φτιάξουν το ερωτηματολόγιο τους...κι ας ρωτήσουν για την αγωνία με τις επιταγές τους...για τα δάνεια επιβίωσής τους...για το πρόβλημά τους με τις τόσες εισφορές...για την ατυχία τους να χρωστούν στην εφορία και τον τρόπο που τοκίζονται τα χρέη τους...

Αλήθεια έχετε απαριθμήσει σε ποιους πληρώνουν οι επιχειρηματίες κάθε μήνα...κι ακόμη μπορείτε να διανοηθείτε να ασφαλίζεται το προσωπικό και ο ιδιοκτήτης να είναι ανασφάλιστος γιατί δεν μπορεί να πληρώσει τις εισφορές του;

Η πολιτεία, αγαπητοί μου, νομοθετεί δίκαια και ανθρώπινα και φτιάχνει έργα μέχρι εκεί που φτάνουν οι δυνατότητές της...κι αυτό σημαίνει νοικοκυροσύνη και σύνεση.

Κι ο λαός οδηγείται όπου τον οδηγούν οι ηγέτες, είτε στο καλό, είτε στο κακό, στην πρόοδο ή στην οπισθοδρόμηση ...

Ασφαλώς και κατανοούμε τη δύσκολη θέση που είναι η πατρίδα μας και ανεξάρτητα με το ποιος ευθύνεται πρέπει...πρέπει να σταθούμε μπροστά στο πρόβλημα και να το αντιμετωπίσουμε...

Και πιστεύουμε ότι έχουν σύνεση η πολιτεία και οι πολιτικοί μας και η δύναμη της εξουσίας θα λειτουργήσει με σωφροσύνη απέναντι στους πολίτες κι όχι ως γκιλοτίνα στο όνομα της δικαιοσύνης...

Και η εκκλησία μας θα βοηθήσει κι ο λαός την καλεί, μέσα από την σιωπή και την Αγάπη του Χριστού της Αγάπης , να μην εμπλακεί σε διαμάχες και αντιπαραθέσεις...

Ας πράξει αυτό που κάνει με πίστη δυο χιλιάδες χρόνια ,να μοιράζει την Αγάπη στον συνάνθρωπό μας, έστω κι αν κάποιοι είναι κακόπιστοι και δε θέλουν να δουν την αλήθεια για τον συνολικό αγώνα της.

Πιστεύω, λοιπόν, ότι πρέπει να μείνουμε ενωμένοι… και σ’ αυτή τη δύσκολη στιγμή για την πατρίδα μας ας αφήσουμε το «εγώ» στην άκρη κι ας βάλουμε ως σημαία μας την πατρίδα μας, το όνομα και το κύρος της, την ιστορία μας και τη θέση μας ανάμεσα στους άλλους λαούς.

Βέβαια, προβάλλουν πολλά «γιατί» στον καθένα μας…και η καθημερινότητα είναι σκληρή κι έχει τα προβλήματά της, όμως ας τα παραμερίσουμε κι ας προχωρήσουμε λίγο πιο μπροστά… κι ας κάνει το ίδιο και η πολιτεία κι ας μη λειτουργήσει ισοπεδωτικά, αλλά με σύνεση και σωφροσύνη, γνωρίζοντας ότι απευθύνεται σε ανθρώπους .

Όμως, αισιοδοξούμε κι ελπίζουμε ότι θα ξεπεράσουμε τα δύσκολα…και θα γίνουμε καλύτεροι και πιο ώριμοι και θα χαράξουμε καινούργια πορεία προόδου.

Και το ευχόμαστε !