Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011

ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

Τώρα τελευταία πολλοί είναι αυτοί που αναλύουν την Ελληνική κοινωνία και ,τελικά ,προσδιορίζουν τις ευθύνες της οικονομικής κρίσης στο λαό.

Δηλαδή,ότι τόσα χρόνια ο λαός είχε κακομάθει κι ήταν σπάταλος...

Και πολλοί ειδήμονες επί του θέματος καταπιάνονται από επιμέρους στοιχεία και γενικεύουν...και βγάζουν αλλοπρόσαλλα συμπεράσματα...

Κι άλλοι ακόμη μιλάνε για ηθική κρίση κι ότι όλοι έχουμε εκτραπεί...λες και αυτό συνέβη τώρα ξαφνικά...

Και ανάλογα εμφανίζονται και καινούργιες ετικέτες... και τοποθετούνται έντεχνα στην Ελληνική κοινωνία,όπως φοροκλέπτης,διεφθαρμένος,βολεμένος,μαύρο χρήμα,άνομοι και πολλά άλλα.

Είναι,λοιπόν,ένοχος ο λαός ; ο κυρίαρχος λαός, που ποτέ δεν ήταν,ο λαός που τόσα χρόνια έγινε αντικείμενο κακής μεταχείρισης από ηγέτες και οργανισμούς και κυβερνήσεις...

Ας απαντήσουμε μ΄ένα παράδειγμα : Στον καπετάνιο του πλοίου έχουμε εμπιστοσύνη...και πιστεύουμε ότι και στις ήσυχες και στις φουρτουνιασμένες θάλασσες θα οδηγήσει το πλοίο με ασφάλεια...

Κι όταν κάτι δε πάει καλά όλοι ζητάνε ευθύνες από τον καπετάνιο κι όχι από τους επιβάτες και τούτο ,γιατί ο καπετάνιος είναι αρμόδιος και εκπαιδευμένος και παίρνει και αποφάσεις...

Έτσι και με την Ελληνική πολιτεία...αυτή κρατούσε το τιμόνι...κι αυτή οδηγούσε και έπαιρνε αποφάσεις...κι αυτή έδινε το παράδειγμα...

Το ίδιο και οι φορείς του τόπου,αυτοί οδηγούσαν το λαό μας κι αυτοί περνούσαν τα μηνύματα ,αυτοί έδιναν παιδεία.

Όμως,φταίμε κι εμείς,όποιος από εμάς δεν κατανόησε τα δρώμενα τόσα χρόνια κι έπεσε στην παγίδα των σειρήνων...

Αλλά,αυτό τι σημαίνει...ότι επειδή γονατίσαμε δε θα ξανασήκωθούμε ; Ασφαλώς,όχι,και θα παλέψουμε και θα ελπίζουμε και για μας και για τα παιδιά μας.

Κι ακόμη,να ελπίζουμε ότι κάποια πράγματα θ' αλλάξουν στην Ελλάδα μας,στους ηγέτες μας και κατ' στο λαό μας...και θα κυριαρχήσει η εντιμότητα και ο σεβασμός στον κόπο και την προσπάθεια των πολιτών και ιδιαίτερα των νέων.

Και το μικρόβιο της διχόνοιας,που σήμερα το βλέπουμε και το βιώνουνε από τους ηγέτες μας και το λαό μας σε σύγχρονη έκδοση,πιστεύουμε να παραμεριστεί και τη θέση της να πάρει η ειρήνη,ο σεβασμός,η ανιδιοτέλεια,η αγάπη για τον άνθρωπο και την αξία του.

Κι όσον αφορά για την πίστη μας δεν είναι εντροπή να την ομολογούν οι ηγέτες μας,αν πιστεύουν βέβαια.

Αληθινά και άδολα !