Πρότυπα αγώνων ομολογίας και πίστης...

Μορφές σεπτές και Άγιες ,που ομολόγησαν την πίστη τους στον Χριστό της Αγάπης .

Άγιες Μορφές ,που δε φοβήθηκαν και δε λιποψύχησαν μπροστά στο θάνατο.

Αγωνιστές της Αγάπης,αδέλφια και μαθητές του Κυρίου μας, γενναίοι και ατρόμητοι απέναντι στους διώκτες και τους δημίους τους.

Μάρτυρες της πίστης και στυλοβάτες της Ορθοδοξίας,απλοί και ταπεινοί μέχρι το τέλος.

Κι έπαθαν... δεινοπάθησαν ...χλευάστηκαν...υβρίστηκαν... βασανίστηκαν...έτσι, όπως ο ταπεινός Ιησούς και δεν αρνήθηκαν...δεν έχασαν την πίστη και το θάρρος τους...

Κι έγιναν πρότυπο και παράδειγμα στην σύγχρονη και υλιστική εποχή μας ...αυτοί οι απλοί και ταπεινοί στρατιώτες του Χριστού.

Ημέρα εικοστή δεύτερη - οι μάρτυρες των διωγμών :

Οι Μάρτυρες των διωγμών είναι η πνευματική μας τροφή και η ψυχική παρακαταθήκη ,είναι το αλάτι στη ζωή μας, η υπενθύμιση του καλού αγώνα, το αιώνιο παράδειγμα για την κατά Χριστόν ζωή και πίστη και αφοσίωση και ομολογία.

Οι μάρτυρες των διωγμών είχαν ως παράδειγμα τον Κύριον μας, τα πάθη και την Αγάπη του για τους ανθρώπους και την άκρα ταπείνωση του.

Οι μάρτυρες των διωγμών υπέστησαν τα πιο σκληρά βασανιστήρια για να αρνηθούν τον Χριστό κι όμως έμειναν στύλοι ακλόνητοι, δούλοι πιστοί, καλοί και ενάρετοι μαθητές της Αγάπης.

Και την ύστατη στιγμή του ναι ή του όχι διάλεξαν και ομολόγησαν Χριστόν τον Εσταυρωμένον και Αναστάντα κι έστρεψαν το βλέμμα προς τον ουρανό…και προσευχήθηκαν κι έκαναν την ψυχή τους φως και Αναστάσιμο λουλούδι για τον Κύριο της Αγάπης.

Ούτε φωτιά, ούτε άγρια θηρία, ούτε παγετός, ούτε απάνθρωπα βασανιστήρια, ούτε εξευτελισμοί, ούτε δελεαστικές προτάσεις και μεγαλεία, ούτε ξίφος λύγισαν την πίστη τους κι έφυγαν με ταπείνωση, ομολογούντες τον αληθινόν Θεό.

Οι μάρτυρες των διωγμών, άντρες και γυναίκες, γέροι και νέοι, στρατιώτες και αξιωματικοί, μικρά παιδιά…ακολούθησαν το δρόμο του Χριστού και τη στενή πύλη και σήκωσαν κι αυτοί τον σταυρόν του μαρτυρίου, για να γίνουν κι αυτοί φως ,ανάμεσα στο Φως και την Αλήθεια…

Ο δωδεκάλογος της ωριμότητας .

Ώριμος είναι :

Εκείνος που εγκαταλείπει μία λανθασμένη παλιά πεποίθηση.

Εκείνος που κάνει εκείνο που είχε πάντοτε φοβηθεί.

Εκείνος που ευχαρίστως ακούει μία παρατήρηση.

Εκείνος που παραδέχεται τις ελλείψεις του.

Εκείνος που αναγνωρίζει τα σφάλματά του.

Εκείνος που συνέρχεται μετά από ένα τρομερό κτύπημα.

Εκείνος που αντιλαμβάνεται ότι είναι πάντα μόνος.

Εκείνος που δέχεται μία κριτική.

Εκείνος που αναγνωρίζει για ποιο πράγμα είναι ικανός.

Εκείνος που τα παθήματά του γίνονται μαθήματα.

Ναρκωτικά...κι αν πέσω...ξανασηκώνομαι...

Φίλε μου, αυτό αξίζει...κι αυτό να κάνεις κάθε φορά που δίνεσαι σ' αυτή την τρέλλα...

Και σου λέμε μην απελπίζεσαι...μην απογοητεύεσαι...

Κι όσες φορές κι αν κάνεις λάθος...όσες φορές κι αν πέσεις...άλλες τόσες να ξανασηκωθείς...

Και βάλε την ελπίδα προσκέφαλό σου... και σκεπάσου με την αισιοδοξία...και υποσχέσου στον εαυτό σου ότι θα ξαναπροσπαθήσεις...

Και σαν ξημερώσει η μέρα άρχισε τον αγώνα σου...όσο μπορείς...έστω και λίγο...αλλά άρχισέ τον...και μη σταματάς...