Βαριά κληρονομιά των Ελλήνων…

Γιατί τους κάλεσε προσωπικά ο ίδιος ο Χριστός της Αγάπης…

Κι όταν τους είδε στα Ιεροσόλυμα είπεν : «ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο υιός του ανθρώπου»

Κι αυτό σημαίνει ευθύνη και χρέος και προσπάθεια και αγώνα…

Και τους έχρισε σκεύος εκλογής της Θείας βούλησης του…

Και υπάκουσαν …και ξεκίνησαν να πορευτούν την οδό της Σταυρικής Θυσίας του…

Και αγάπησαν τον ταπεινό Ιησού…και θυσιάστηκαν για την Αγάπη του…

Κι έπαθαν…και βασανίστηκαν …και ταπεινώθηκαν…και υποδουλώθηκαν από άλλους λαούς…αλλά έμειναν ακλόνητοι στην πίστη τους και στην Ορθοδοξία…

Και έγιναν παράδειγμα…και διέδωσαν το φως της πίστης…και Χριστόν Σταυρωθέντα και Αναστάντα.

Είναι, λοιπόν, βαριά η κληρονομιά των Ελλήνων, γιατί ο ίδιος ο Κύριός μας μίλησε για μας …και προσδιόρισε τον πανανθρώπινο ρόλο και την αποστολή μας…

Κι αυτή η αποστολή μας…απαιτεί να κρατάμε ,όσο υπάρχει κόσμος , αναμένο το φως της Αγάπης του Χριστού…

Και να παραδειγματίζουμε τους άλλους λαούς με τη Χριστιανική ζωή μας…

Και επαγρυπνούμε για τη διαφύλαξη του πολύτιμου θησαυρού που μας εμπιστεύτηκε ο ίδιος ο Χριστός.

Και να δοξολογούμε τον Κύριό μας μέχρι την συντέλεια του αιώνος.

Και να προσευχόμαστε μέρα και νύχτα για τον κόσμο και τους ανθρώπους.

Είναι βαριά, λοιπόν, η κληρονομιά των Ελλήνων, γιατί μας δόθηκε αυτή η χάρις της διακονίας του Κυρίου Ιησού από τον ίδιο τον Χριστό.

Κι είμαστε βέβαιοι…και πιστεύουμε…κι ελπίζουμε…ότι κι αυτή τη χιλιετία…την τρίτη χιλιετία Χριστού, όπως ομολογούσε συχνά ο γέρων Ειρηναίος ,ο μέχρι πρότινος Μητροπολίτης Κισσάμου και Σελίνου, εμείς οι Έλληνες θα συνεχίσουμε να κρατάμε ψηλά το Σταυρό της Αλήθειας του Χριστού και θα τον παραδίδουμε στην κάθε νέα γενιά, ως το πολυτιμότερο δώρο που δόθηκε ποτέ σε λαό.