Το μικρό αστέρι του Χριστού !


Εκεί στον κάμπο τ΄ ουρανού ,
εκεί στο σπίτι του Θεού,
μικρό αστεράκι τρέχει και γελά…
και χάνεται…

Κι η μαύρη τρύπα στα κρυφά,
βρυχάται και παραφυλά,
τ’ αστέρι το μικρό να κάνει χάπ…
και βιάζεται…

Και τ’ αστεράκια τ’ ουρανού,
Τσαφ-τσαφ-τσαφ -τσουφ…κατατρακυλούν…
ράβουν κεντούν και τραγουδούν…
και μάχονται…

Και συννεφόμπαλες πετούν….
τη μαύρη τρύπα…μπάμ να βρουν…
και φως ολόλαμπρο γεννούν…
και τραγουδάνε…

Αστέρι μου μικρό καλό…
τσ΄αγάπης γίνε οδηγός…
γίνε της λύτρωσης το φως…
σε αγαπάμε…

Κι εκεί στο διάβα το λαμπρό,
κράτα της άνοιξης το φως ,
κράτα το φως των αστεριών,
και φύλαξέ τα…

Πάρε κι ένα κλαδί ελιάς,
ένα λουλούδι της χαράς,
πάρε τη φλόγα της καρδιάς,
και χάρισέ τα…

Στο Βασιλιά τον ταπεινό,
στο σπήλαιο το φτωχικό,
στο βρέφος το αρχοντικό,
και δώρισέ τα…

Και φέρε μήνυμα χαράς ,
φέρε μας μήνυμα γιορτής,
των Χριστουγέννων προσευχή,
μεσ’ στην καρδιά μας…

Από το υπό έκδοση βιβλίο "Το μικρό αστέρι του Χριστού" του Γεωργίου Χριστοφόρου Καραβιώτη