Αφιέρωμα : Παιδεία Ειρήνης...
Κι ο φόβος κι ο τρόμος γίνεται κυρίαρχος…κι αρχίζει να μας εγκαταλείπει η ηρεμία και η ειρήνη…
Και η ελπίδα για κάτι καλύτερο… όχι μόνο σε υλικά, αλλά σε πνευματικά και ψυχικά αγαθά αρχίζει να εξαφανίζεται…
Και η έννοια της αγάπης γίνεται κούφιο γράμμα…κι εννοείται από μας τους Χριστιανούς, που φαίνεται ότι τόσα χρόνια...και τώρα ,την 3η χιλιετία ,δεν κατανοήσαμε το νόημα της…
Και βγάλαμε στην επιφάνεια όλα τα άγρια ένστικτα μας…και αφιονίσαμε τους νέους… και προχωρήσαμε σε βανδαλισμούς ...και στο κάψιμο οικημάτων …κι άραγε, για πιο λόγο …
Φίλοι μου, μια κακή ενέργεια ενός Αστυνομικού, που είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο του 15χρονου Αλέξη, δεν μας κάνει ήρωες καταστροφών, ούτε μας δικαιώνει σε κάτι… και πολύ περισσότερο, αυτή τη βία των άλλων... δεν θα την επιζητούσε ,σε καμία περίπτωση, ο άτυχος μαθητής…
Εμείς προσευχόμαστε στο Χριστό της Αγάπης για το μικρό Αλέξη, αλλά και για κάθε άνθρωπο…κι ακόμη, γι αυτούς που καταστρέφουν και καίνε και σκορπούν τη δυστυχία στους άλλους κι ελπίζουμε …ελπίζουμε έγκαιρα να αντιληφθούν το παράλογο των πράξεών τους…
Παιδεία Ειρήνης ,λοιπόν, είναι το μήνυμά μας... και φωνάξτε το σ’ όλο τον κόσμο και διαλαλήστε το …κι ανοίξτε την καρδιά σας…και δείτε κατάματα ο ένας τον άλλον…και δώστε τα χέρια…
Κι αυτό είναι και το μήνυμα των Χριστουγέννων …ένα χαρμόσυνο μήνυμα που μιλάει για αγάπη και δικαιοσύνη…που μιλάει για κατανόηση και ευσπλαχνία…ένα μήνυμα αλληλοσεβασμού…ένα πανανθρώπινο μήνυμα αλληλοκατανόησης και αλληλεγγύης…ένα μήνυμα ελπίδας για να πορευτούμε…
Ελπίζουμε, λοιπόν, ελπίζουμε και προσευχόμαστε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου